Voor E. Op een warme zomermiddag begraven we flamencodanseres E. We verzamelen ons buiten voor het landhuis waar straks haar afscheid begint. Als een bedremmeld schoolklasje staan we bij elkaar te dreutelen, de blik naar beneden gericht. Af en toe verschijnt er een flauw glimlachje op iemands gezicht. Er is een omhelzing voor een nieuwkomer, gevolgd door gefluisterde condoleances. De zon schijnt vandaag uitbundig, de vogels kwinkeleren obsceen hard. Wij zijn stil, dragen zwar